تصفیه آب (قسمت 2)
فرایندی که از طریق آن ترکیبات شیمیایی ناخواسته، مواد آلی و غیر آلی و آلاینده های بیولوژیکی از آب خارج می شود. این فرایند همچنین شامل تقطیر (تبدیل مایع به بخار برای تبدیل آن به فرم مایع) و deionization (حذف یون از طریق استخراج نمک های محلول). یکی از اهداف اصلی تصفیه آب این است که آب آشامیدنی مناسبی را تهیه کند. تصفیه آب همچنین نیازهای پزشکی، دارویی، شیمیایی و صنعتی را برای آب آشامیدنی و آب آشامیدنی تطبیق می دهد. روش تصفیه، غلظت آلاینده ها مانند ذرات معلق، انگل ها، باکتری ها، جلبک ها، ویروس ها و قارچ ها را کاهش می دهد. تصفیه آب در مقیاس های بزرگ (به عنوان مثال برای کل شهر) به کوچک (به عنوان مثال برای خانوارهای فردی) انجام می شود
تعیین کیفیت آب
کیفیتی که آب باید تصفیه شود، معمولا توسط سازمان های دولتی تعیین می شود. استانداردهای دولتی که معمولا در سطح محلی، ملی یا بین المللی تنظیم می شوند، معمولا حداکثر غلظت آلاینده های مضر را که می توانند در آب سالم مجاز باشند، تعیین می کنند. از آنجایی که تقریبا غیرممکن است که آب به سادگی بر اساس ظاهر مورد بررسی قرار گیرد، فرآیندهای متعدد مانند تجزیه شیمیایی برای اندازه گیری سطح آلودگی توسعه یافته اند. روش های معمول خانگی مانند آب جوش یا استفاده از فیلتر کربن فعال می تواند برخی از آلودگی های آب را حذف کند. اگر چه این روش ها محبوب هستند زیرا می توانند به طور گسترده و ارزان استفاده شوند، اما اغلب آلودگی های خطرناکی را حذف نمی کنند. به عنوان مثال، آب بهاره طبیعی از چاه های آرتزی به لحاظ تاریخی برای همه اهداف عملی تمیز بوده است؛ با این وجود، طی دهه اول قرن بیستم، تحت نظارت قرار گرفت زیرا نگرانی نسبت به آفت کش ها، کود و سایر مواد شیمیایی از سطوح ورودی به چاه ها وجود داشت. در نتیجه، چاه های آرتزی تحت درمان و باتری های آزمایش قرار گرفتند، از جمله آزمایش های کریپتوسپوریدیوم انگل.
همه افراد به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند. براساس گزارش سال 2007 سازمان بهداشت جهانی سازمان ملل متحد، 1.1 میلیارد نفر از دسترسی به آب آشامیدنی مطمئن و قابل اعتماد برخوردار نیستند. هشتاد و هشت درصد از چهار میلیارد سال موارد اسهال در سراسر جهان گزارش شده است که به دلیل عدم بهداشت آب آشامیدنی به حساب می آیند. هر سال حدود 1.8 میلیون نفر از بیماری های اسهالی ناشی از آب های ناامن، همراه با بهداشت و بهداشت ناکافی می میرند. یکصد و هشتاد و نه کشور متعهد شده اند تا تا سال 2015 (به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد) تعداد افرادی را بدون تأمین تجهیزات پایدار آب آشامیدنی سالم و بهداشتی کاهش دهند.
همه افراد به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند. براساس گزارش سال 2007 سازمان بهداشت جهانی سازمان ملل متحد، 1.1 میلیارد نفر از دسترسی به آب آشامیدنی مطمئن و قابل اعتماد برخوردار نیستند. هشتاد و هشت درصد از چهار میلیارد سال موارد اسهال در سراسر جهان گزارش شده است که به دلیل عدم بهداشت آب آشامیدنی به حساب می آیند. هر سال حدود 1.8 میلیون نفر از بیماری های اسهالی ناشی از آب های ناامن، همراه با بهداشت و بهداشت ناکافی می میرند. یکصد و هشتاد و نه کشور متعهد شده اند تا تا سال 2015 (به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد) تعداد افرادی را بدون تأمین تجهیزات پایدار آب آشامیدنی سالم و بهداشتی کاهش دهند.
پیشگیری
در پیش درمان آلاینده های بیولوژیکی، مواد شیمیایی و سایر مواد از آب خارج می شوند. اولین گام در این فرایند، غربالگری است که تخریب بسیاری از آلودگی ها مانند چوب و زباله را از آب مورد نیاز برای درمان می کند. غربالگری به طور کلی هنگام تصفیه آب سطحی مانند دریاچه ها و رودخانه ها استفاده می شود. آب سطحی خطر بیشتری برای آلوده شدن با مقدار زیادی آلاینده ها دارد. پیش درمان ممکن است شامل اضافه کردن مواد شیمیایی برای کنترل رشد باکتری ها در لوله ها و مخازن (پیش کلرینگ) و مرحله ای است که شامل فیلتراسیون شن و ماسه، که کمک می کند مواد جامد معلق در پایین مخزن ذخیره سازی.
Preconditioning، که در آن آب با مواد معدنی بالا (آب سخت) با کربنات سدیم (خاکستر سودا) درمان می شود، همچنین بخشی از روند پیش پردازش است. در طی این مرحله، کربنات سدیم به آب اضافه می شود تا از کربنات کلسیم جلوگیری شود، که یکی از اجزای اصلی در پوسته های زندگی دریایی است و یک ماده فعال در آهک کشاورزی است. Preconditioning تضمین می کند که آب سخت، که برگ های معدنی را پشت سر گذاشته است که می تواند لوله را مسدود کند، برای رسیدن به همان سازگاری به عنوان آب نرم، تغییر می یابد.
پیش کلرنج، که اغلب مرحله نهایی پیش درمان و یک عمل استاندارد در بسیاری از نقاط جهان است، توسط دانشمندان مورد سوال قرار گرفته است. نگرانی ناشی از احتمال ارتباط این عمل با سرطان معده و مثانه و خطرات آزاد شدن کلر در محیط زیست است.
Preconditioning، که در آن آب با مواد معدنی بالا (آب سخت) با کربنات سدیم (خاکستر سودا) درمان می شود، همچنین بخشی از روند پیش پردازش است. در طی این مرحله، کربنات سدیم به آب اضافه می شود تا از کربنات کلسیم جلوگیری شود، که یکی از اجزای اصلی در پوسته های زندگی دریایی است و یک ماده فعال در آهک کشاورزی است. Preconditioning تضمین می کند که آب سخت، که برگ های معدنی را پشت سر گذاشته است که می تواند لوله را مسدود کند، برای رسیدن به همان سازگاری به عنوان آب نرم، تغییر می یابد.
پیش کلرنج، که اغلب مرحله نهایی پیش درمان و یک عمل استاندارد در بسیاری از نقاط جهان است، توسط دانشمندان مورد سوال قرار گرفته است. نگرانی ناشی از احتمال ارتباط این عمل با سرطان معده و مثانه و خطرات آزاد شدن کلر در محیط زیست است.
